Ĉiela rimarkindega
evento mi estis, kiu okazis meze de la dek unua jarcento kaj kiu raportita estis en la tiuepokaj kronikaĵoj subnome de “invitita stelo” de la japanaj, arabaj kaj ĉinaj astronomiistoj kaj estas
dank’al la skribaĵoj de la ĉinuloj pri mia ĉiela pozicio, ke eble estis formale identifigi min komence de a dudeka jarcento kaj ke mezurita estis mia reala aĝo per rimedoj de fotografiaj
plurjaraj etatoj.
Subite mi ekaperis plenan julian monaton kun tiel forta brilegeco, ke mi starigis plentage videbla dum ĉirkaŭ du
jaroj. Fakte mi estas la plej konita kaj studita ĉiela evento el
la astronomia historio pro mia relativa proksimeco (lokita mi estas en la Lakta Vojo) kaj mia rezidua brileco.
Maloftega ankaŭ mi estas ĉar tia evento nur
okazas unufoje po 70 jaroj ene de unu galaksio laŭ la nunaj astronomiaj statistikoj.
Hodiaŭ oni povas ankoraŭ admiri la restaĵojn de mia giganta eksplodo ene de la konstelacio de la
Taŭro, kiu estas lokita al unu flanko de nia propra galaksio (vidu la ĉi-suban imagon).
Facile observebla fakte mi estas
kaj klasifikita mi estis per la franca astronomo Messier en lia fama katologo sub la signo de M1 desde la mezo de la dek oka jarcento.
Se mia iniciala brileco malaperis desde
preskaŭ unu jarmilo, miaj restaĵoj daŭrigas sian ekspansion kun rapideco de 1.500 kmetroj / sec. kaj mi aperas en videbla lumo, kiel larĝa ovala maso de filamentoj ĉirkaŭantaj lumegan bluan
centran zonon.
La filamentoj estas la restaĵoj de mia origina atmosfero kaj konstituitaj estas de
jonizitaj atomoj de heliumo kaj hidrogeno sed ankaŭ de karbono, azoto, fero kaj plie sulfuro kaj neono.
Fine mia centro konstituita estas de zono, kiu lafonto estas de intensaj elektro-magnetaj radiadoj en
larĝega gamo de frekvencoj desde la SubRuĝo ĝis la Iksradioj kaj la Gamaradioj, kiun la astronomoj indikas laŭ la nomo de Pulsar (angla mallongigo por “pulsating radio source”) aŭ ankoraŭ
neŭtrona stelo.